Poradnik ON
Dodane przez admin dnia Stycznia 27 2009 14:34:39
Poradnik ON



Pełnomocnik ds. Osób Niepełnosprawnych












NOWE REALIA
NOWE MOŻLIWOŚCI






Poradnik dla Osób Niepełnosprawnych




Warszawa, styczeń 1999












 


Szanowni Państwo!


Każdy z nas obawia się zmian
tych drobnych, i tych największych, na miarę
reformy ustrojowej kraju.



Jeżeli już coś wiemy,
posiadamy jakąś informację, kurczowo się tego
trzymamy wierząc, że tak będzie już zawsze.


Prawdą jest, że aby mogły
zachodzić zmiany społeczne, żeby kraj mógł się
rozwijać - potrzebny jest czasem remont. Kiedy
remont trwa, narzekamy i jesteśmy pełni
wątpliwości, czy on się w ogóle kiedykolwiek
skończy? Natomiast później, mieszkając w nowym
domu, zastanawiamy się, jak mogliśmy tak żyć do
tej pory.


Dziś właśnie znajdujemy się w sytuacji remontu kapitalnego. Ale zapewniam
Państwa, że i on z powodzeniem się skończy.


Spotykając się z osobami
niepełnosprawnymi, znam i rozumiem ich obawy -
wynikają one z braku pełnej informacji, gdzie teraz
szukać wyjaśnień, kto będzie mógł, a kto
będzie musiał pomóc w każdej życiowej sprawie.


Poradnik, który przekazuję na
Państwa ręce, zawiera podstawowe informacje o tym,
do jakiej instytucji powinniście Państwo kierować
swoje kroki z prośbą o pomoc i gdzie będziecie
mogli załatwić swoje najważniejsze życiowe
problemy.


Jeżeli w tym Poradniku nie
znajdziecie odpowiedzi na pytania szczegółowe,
wszelkie dodatkowe informacje uzyskacie w Gminnych
Ośrodkach Pomocy Społecznej, Powiatowych Centrach
Pomocy Rodzinie, Powiatowych Urzędach Pracy,
Starostwach, Urzędach Wojewódzkich i
Marszałkowskich oraz w Oddziałach Państwowego
Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.



Z wyrazami
szacunku


Pełnomocnik
do spraw

Osób Niepełnosprawnych

Janusz
Gałęziak






CZĘŚĆ PIERWSZA


ZNAJOMOŚĆ

PRZEPISÓW


UŁATWIA ŻYCIE !




G M I N A 


Od 1 stycznia
1999 roku żyjemy w nowej rzeczywistości administracyjnej.



Zacznijmy
od pierwszego, najniższego stopnia władzy terytorialnej,
jaką jest GMINA - mamy ich w Polsce prawie 2,5 tysiąca.
Nadal funkcjonować w niej będą ośrodki pomocy
społecznej.


Do Ośrodka
Pomocy Społecznej można w dalszym ciągu kierować podania
między innymi o :










  • przyznanie
    i wypłacenie zasiłków celowych,
  • przyznanie
    pomocy rzeczowej,
  • przyznanie
    pomocy w naturze,
  • przyznanie
    tzw. renty socjalnej,
  • pokrycie
    kosztów związanych ze świadczeniami zdrowotnymi.






Gmina nadal będzie
współpracować z organizacjami pozarządowymi,
stowarzyszeniami społecznymi, związkami wyznaniowymi,
fundacjami oraz pracodawcami - tak, aby jak najlepiej pomóc
osobom niepełnosprawnym, które mieszkają na jej terenie.
Ważna jest jedna kwestia: im mniej bierna będzie osoba
niepełnosprawna, tym lepszy będzie jej los. Adres
ośrodka pomocy społecznej oraz innych agend i instytucji
zajmujących się pomocą - otrzymasz w urzędzie gminy,
(dzielnicy).





P O W I A T 


Od 1999
roku mamy 372 powiaty w tym 308 ziemskich i 64 grodzkich.



W siedzibie
powiatu uzyskasz:


Orzeczenie
o stopniu niepełnosprawności.


DOWIESZ SIĘ:











TO TYLKO NIEKTÓRE Z PYTAŃ, NA JAKIE UZYSKASZ
ODPOWIEDŹ W SIEDZIBIE POWIATU.





Przez
ostatnie lata, żeby otrzymać orzeczenie o stopniu
niepełnosprawności musiałeś jechać do swojego miasta
wojewódzkiego. Jedną z idei reformy ustrojowej jest to,
aby jak najbardziej uprościć człowiekowi życie. Czyli,
żeby wszystkie istotne dla siebie sprawy mógł załatwiać,
jak najbliżej miejsca zamieszkania.



>

Starosta
powołuje powiatowe zespoły do spraw orzekania o stopniu
niepełnosprawności. Na razie działać one będą w tym
samym mieście co do tej pory.


Z dniem
31 grudnia zakończyły działalność wojewódzkie zespoły
orzekające o stopniu niepełnosprawności. Były one
usytuowane w 49 miastach wojewódzkich.



Z dniem
1 stycznia czterdzieści dziewięć powiatowych zespołów
do spraw orzekania (dawniej wojewódzkich) objęło swoim
działaniem jako I instancja, obszar wszystkich powiatów,
które z tym dniem powstały. Obszar działania powiatowych
zespołów będzie obowiązywał, nie dłużej, niż do dnia
30 czerwca 1999 roku. (

Patrz załącznik nr 1

)



O obszarze
działania po tej dacie , zadecydują starostowie
kierując się potrzebami i możliwościami finansowymi.
Na mocy porozumienia między powiatami, zespół ds.
orzekania może obejmować swoim zasięgiem więcej niż
jeden powiat.


W powiatach
powstaną Powiatowe Centra Pomocy Rodzinie.
Jest to nowa struktura, do jej głównych zadań należy,
między innymi, rehabilitacja poprzez uczestnictwo
w warsztatach terapii zajęciowej, turnusach
rehabilitacyjnych, zespołach ćwiczeń fizycznych, oraz
działania zmierzające do ograniczenia barier, np.
architektonicznych.



Na temat
barier będziemy jeszcze mówić w dalszej części
Poradnika. Ale gdy już mówimy o schodach to zgłoś się
telefonicznie lub osobiście do Powiatowego Centrum Pomocy
Rodzinie. Centrum będzie przyjmowało zgłoszenia
konkretnych prac dostosowawczych mających na celu
likwidację barier architektonicznych, które utrudniają
Ci funkcjonowanie w najbliższym otoczeniu. Po otrzymaniu
zgłoszenia przedstawiciel Centrum zapozna się na miejscu
z sytuacją i pomoże w opracowaniu planu niezbędnych
prac.



Najważniejsze
jest to, że swoje najistotniejsze sprawy możesz załatwić
w swoim powiecie. O ile prościej,
starać się o dofinansowanie na działalność
gospodarczą w bliskim sobie otoczeniu niż w obcym
mieście. Łatwiej zorganizować klasy integracyjne zarówno
dla dzieci jak i dla niepełnosprawnej młodzieży, która
do tej pory  - ze względu na odległości i brak
szkół średnich - często skazana była na wykształcenie
zawodowe.



Starostowie,
znając potrzeby swoich wyborców mogą podjąć właściwą
decyzję o tworzeniu i rozmieszczeniu zakładów terapii
zajęciowej i aktywności zawodowej. Z poziomu powiatu
znacznie lepiej widać potrzeby każdego człowieka.


Co więc
powinno być

Twoim pierwszym krokiem w powiecie?


Powinieneś
udać się do Centrum Pomocy Rodzinie.


Adres uzyskasz w starostwie.


Natomiast
urzędzie starosty zostaniesz
poinformowany: kto pomoże Ci przekwalifikować się,
zdobyć nowy zawód, gdzie uzyskasz porady, jak prowadzić
działalność gospodarczą lub rolniczą, z kim
kontaktować się w sprawie renty, gdzie uzyskasz
informację prawną i ekonomiczną. Tam również
zdobędziesz wiedzę o możliwości pracy dla osób
niepełnosprawnych. Dowiesz się, gdzie są tworzone nowe
stanowiska pracy.


Starosta

może także udzielić CI pożyczki na rozpoczęcie
samodzielnej działalności gospodarczej lub rolniczej albo
dofinansować odsetki od kredytu bankowego zaciągniętego
na kontynuowanie tej działalności.


Samorząd
powiatowy
będzie odpowiadał za powstające domy
pomocy społecznej o zasięgu ponadgminnym. Jeśli więc
niepełnosprawny w stopniu znacznym, będzie wymagał pobytu
w takim domu, to jego gmina wystąpi do powiatu o pomoc.






WOJEWÓDZTWO

Jeśli
uważasz, że orzeczenie o stopniu niepełnosprawności
wydane w powiecie jest w Twojej ocenie nietrafne, możesz
odwołać się do Wojewódzkiego Zespołu ds. Orzekania
o Stopniu Niepełnosprawności owoływanego przez wojewodę.


Od orzeczenia
Wojewódzkiego Zespołu osobie niepełnosprawnej przysługuje
możliwość odwołania się do Sądu Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych. Postępowanie w sprawie odwołania zwolnione
jest od kosztów i opłat sądowych.



Jeżeli
starosta odmówił Ci odroczenia spłat pożyczek,
w przypadku szczególnie uzasadnionym trudną sytuacją
materialną lub losową osoba o której mówimy  - jako
o dłużniku -  może wystąpić z wnioskiem do marszałka
województwa
o odroczenie terminu spłaty pożyczki
albo jej umorzenie.


ZAPAMIĘTAJ,
ŻE:



Do zadań
samorządu województwa należy także
opracowywanie wojewódzkich programów dotyczących poprawy
życia społecznego i zawodowego osób niepełnosprawnych,
a także programów mających na celu zmniejszenie
bezrobocia wśród niepełnosprawnych i opracowywanie
programu szkoleń. Podobnie jak starosta, marszałek
województwa
może tworzyć i likwidować,
w zależności od potrzeb, specjalistyczne ośrodki
szkoleniowo-rehabilitacyjne.





Jak działają organizacje
pozarządowe

i czy jest w nich miejsce na twoją aktywność?


Nie
tylko urzędnicy, pracownicy socjalni mogą pomóc osobie
niepełnosprawnej na poziomie gminy, powiatu czy
województwa.


W Polsce
funkcjonuje ponad 5 tysięcy organizacji działających
na rzecz osób niepełnosprawnych. Ich oddziały pracują
w całym kraju, skupiają osoby z różnymi schorzeniami,
mają swoje koła terenowe. Organizacjom tym przyświecają
różne cele, osiąganiu których służą zróżnicowane
formy działania. Stowarzyszenia (choć nie wszystkie)
i fundacje prowadzą działania adresowane bezpośrednio
do osób niepełnosprawnych. Inne organizacje (z wyjątkiem
organizacji rolników), wspierając działalność
pracodawców zatrudniających osoby niepełnosprawne,
pośrednio działają również na rzecz tych osób.
Ogółem problematykę niepełnosprawności podejmuje parę
tysięcy organizacji świeckich i wyznaniowych
o ogólnokrajowym, powiatowym i gminnym zasięgu
działania.



W obecnych
warunkach współpraca pomiędzy urzędami a organizacjami
pozarządowymi powinna się jeszcze bardziej zacieśnić.


To właśnie
społecznicy, znający najlepiej problemy osób
niepełnosprawnych zrzeszonych w swoich stowarzyszeniach czy
fundacjach powinni teraz głośno mówić o ich
rzeczywistych potrzebach. Wpływać na decyzje
sejmików samorządowych w zakresie dotyczącym osób
niepełnosprawnych, proponować programy, które mają
na celu poprawę jakości życia osób niepełnosprawnych.
Abyś mógł otrzymać konkretną pomoc od danej organizacji
pozarządowej działającej na twoim terenie musisz
zgłosić się do stowarzyszenia, towarzystwa, fundacji
i przedstawić swój problem.



TU TEŻ
JEST TWOJE MIEJSCE - NIC O NAS BEZ NAS


Jeśli
chcesz, będąc osobą niepełnosprawną, włączyć się
w prace organizacji, działać na rzecz osób z podobnymi
schorzeniami, to znakomicie. W ten sposób włączasz się
w życie środowiska działając na rzecz integracji
społecznej. Współpraca z organizacjami i fundacjami
działającymi na rzecz osób niepełnosprawnych należy
do zadań władz publicznych (rządowych i samorządowych)
wszystkich szczebli. Ważna jest jeszcze jedna kwestia:
im mniej bierna będzie osoba niepełnosprawna, tym lepszy
będzie jej los.












CZĘŚĆ DRUGA



SYTUACJE W JAKICH
MOŻESZ SIĘ ZNALEŹĆ










zmiany, jakie
pociąga za sobą reforma administracyjna kraju,


muszą być nie tylko znane ale i zrozumiałe dla
wszystkich.

Osoby niepełnosprawne szczególnie powinny być
doinformowane,

ponieważ to brak wiedzy i informacji paraliżuje
większość ich działań.






Jesteś co prawda
bezrobotny, ale masz pomysł

i odwagę podjąć działalność gospodarczą.

Niestety brakuje Ci pieniędzy!






Do tej pory osoba
niepełnosprawna mogła po wypełnieniu odpowiednich
formularzy, przedstawieniu zaświadczeń starać się
o udzielenie pożyczki na rozpoczęcie działalności
gospodarczej lub rolniczej w Wojewódzkim Urzędzie Pracy
(WOZiRON).


Od 1999r. można
starać się o taką pożyczkę u starosty, który teraz
decyduje o przyznaniu środków finansowych na ten cel. Aby
niepełnosprawny mógł uzyskać pożyczkę czy
dofinansowanie odsetek od kredytu bankowego zaciągniętego
na konkretną działalność gospodarczą, musi być
zarejestrowany w powiatowym urzędzie pracy jako osoba
bezrobotna lub poszukująca pracy i nie
mająca zatrudnienia. Musi również udokumentować
niepełnosprawność przedstawiając ważne orzeczenie
Komisji do Spraw Inwalidztwa i Zatrudnienia lub orzeczenie
o niezdolności do pracy wydane przez lekarza orzecznika
Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, albo orzeczenie
o stopniu niepełnosprawności wydane przez powiatowy
zespół do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności.
Po dopełnieniu tych formalności starosta rozpatrzy
wniosek i prawdopodobnie zostanie udzielona mu pożyczka
na rozpoczęcie działalności

gospodarczej lub
rolniczej, która przyznawana jest jednorazowo do wysokości
30-krotnego przeciętnego wynagrodzenia. Spłaty pożyczki
rozłożone są na 48 rat. Jeżeli regularnie spłacałeś
raty kredytu przez 24 miesiące i rzeczywiście
prowadziłeś działalność gospodarczą, to do tej pory
dyrektor WUP mógł umorzyć połowę spłaty. Po nowym roku
umorzenia takiego może dokonać starosta. Tak jak dotychczas
pieniądze na pożyczkę będą pochodzić ze środków
PFRON.



Co się stanie, kiedy
osoba niepełnosprawna


wskutek szczególnie trudnej sytuacji materialnej lub
losowej

nie będzie mogła prowadzić działalności
gospodarczej?





Wówczas może poprosić
o odroczenie spłat lub umorzenie pożyczki zaciągniętej
u starosty. Ale decyzję o umorzeniu pożyczki udzielonej
dla osoby niepełnosprawnej na działalność gospodarczą
lub rolniczą, w przypadkach szczególnie uzasadnionych,
podejmuje marszałek województwa na wniosek dłużnika,
po zasięgnięciu opinii starosty. Od decyzji marszałka
województwa przysługuje odwołanie do Prezesa Zarządu
PFRON.



Osoba
niepełnosprawna, która prowadzi działalność gospodarczą
lub własne albo dzierżawione gospodarstwo rolne może
otrzymać, ze środków PFRON, również dofinansowanie
do wysokości 50 proc. oprocentowania kredytu bankowego
zaciągniętego na kontynuowanie tej działalności.


Starosta
udzieli osobie niepełnosprawnej dofinansowania pod warunkiem
jednak, że: nie korzystała z pożyczki na rozpoczęcie
działalności gospodarczej ze środków PFRON, lub
pożyczka taka została spłacona albo w całości umorzona.


Jesteś
bezrobotny - poszukujący pracy,


a chcesz i możesz pracować?


Najczęściej
człowiek niepełnosprawny, utraciwszy zdolność wykonywania
zawodu jest zupełnie zagubiony, nie dostrzega życiowych
perspektyw. W takiej sytuacji pomoże mu powiatowy urząd
pracy, który zarejestruje osobę niepełnosprawną, pomoże
znaleźć pracę. Dodatkowo do jego zadań należy
prowadzenie doradztwa organizacyjno-prawnego i ekonomicznego
w zakresie działalności gospodarczej lub rolniczej
podejmowanej przez osoby niepełnosprawne.


Doradztwo
to obejmuje udzielanie wyjaśnień dotyczących rozwiązań
prawnych, pomoc w przygotowaniu dokumentacji i wyborze
odpowiedniego rodzaju działalności gospodarczej.



Jesteś
gotów szybko zmienić zawód,

ale nie masz żadnych kwalifikacji,

za to chęć do nauki.




Osoba niepełnosprawna
zarejestrowana w powiatowym urzędzie pracy jako bezrobotna
lub poszukująca pracy i nie pracująca ma prawo korzystać
ze szkolenia w celu nauki zawodu, przekwalifikowania lub
podwyższenia kwalifikacji. Głównym celem organizowanych
szkoleń jest zwiększenie szans osób niepełnosprawnych
na uzyskanie zatrudnienia, podwyższenie dotychczasowych
umiejętności zawodowych oraz zwiększenie ich
aktywności zawodowej. Są one organizowane
w szczególności w przypadku, gdy osoba nie posiada
kwalifikacji zawodowych albo musi zmienić posiadane
kwalifikacje w związku z brakiem propozycji odpowiedniego
zatrudnienia lub w przypadku utraty zdolności do pracy
w dotychczas wykonywanym zawodzie. Szkoleniem mogą być
objęte również osoby niepełnosprawne, które
są w okresie wypowiedzenia umowy o pracę z przyczyn
dotyczących pracodawcy.



Osobę
niepełnosprawną kieruje na odpowiednie szkolenie kierownik
powiatowego urzędu pracy z własnej inicjatywy lub
na podstawie wskazań zawartych w orzeczeniu właściwego
organu. Może on również skierować osobę
niepełnosprawną na szkolenie wybrane przez nią pod
warunkiem jednak, że uprawdopodobnione zostanie,
że szkolenie to zapewni uzyskanie pracy oraz jeżeli
spełniony jest przynajmniej jeden z niżej wymienionych
warunków odnoszących się do osoby niepełnosprawnej:




  • nie posiada
    ona kwalifikacji zawodowych,

  • w związku
    z brakiem propozycji odpowiedniego zatrudnienia
    konieczna jest zmiana jej kwalifikacji,

  • utraciła
    ona zdolność do pracy w dotychczas wykonywanym
    zawodzie.









Koszt
szkolenia

wskazanego przez osobę niepełnosprawną

nie może przekroczyć kwoty

dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia.





Koszty szkolenia finansowane
ze środków PFRON obejmują:



  • uprzednio
    uzgodnioną należność przysługującą jednostce
    szkolącej,


  • koszt
    ubezpieczenia od nieszczęśliwych wypadków,

  • koszt
    zakwaterowania i wyżywienia w części lub
    w całości,

  • koszt
    przejazdu na szkolenie, w tym koszt przejazdu
    przewodnika lub opiekuna osoby zaliczanej
    do znacznego stopnia niepełnosprawności,

  • koszt usług
    tłumacza języka migowego lub lektora dla
    niewidomych lub osoby towarzyszącej osobie
    niepełnosprawnej ruchowo zaliczonej do znacznego
    stopnia niepełnosprawności,


  • koszt
    niezbędnych badań lekarskich, psychologicznych,
    diagnostycznych i usług rehabilitacyjnych.


Szkolenie
może trwać nie dłużej niż 36 miesięcy, a osoba która
z własnej winy nie ukończyła szkolenia jest zobowiązana
do zwrotu jego kosztów, chyba że powodem nieukończenia
szkolenia było podjęcie zatrudnienia.


Szkolenie
osób niepełnosprawnych może odbywać się w:




  • placówkach
    szkolących,

  • specjalistycznych
    ośrodkach szkoleniowo-rehabilitacyjnych. Ośrodki
    te będzie tworzył i likwidował starosta lub
    marszałek województwa w zależności od zasięgu
    terytorialnego.


  • Koszty
    utworzenia i działalności specjalistycznych ośrodków
    szkoleniowo-rehabilitacyjnych powinny być pokrywane
    ze środków PFRON. Do zadań ośrodków należeć będzie:




    • prowadzenie
      szkolenia osób, które z powodu
      niepełnosprawności mają utrudniony lub
      uniemożliwiony dostęp do korzystania
      ze szkolenia w innych placówkach,

    • określanie
      psychofizycznej sprawności danej osoby w stosunku
      do wymagań różnych zawodów,

    • określanie,
      przez zastosowanie odpowiednich testów sprawności
      i prób praktycznych, uzdolnienia i możliwości
      rozwoju zdolności danej osoby,


    • zapewnienie
      uczestnikom szkolenia zakwaterowania, wyżywienia,
      pomocy dydaktycznej oraz opieki medycznej i usług
      rehabilitacyjnych.


     




    Szukasz pracy?

    Zgłoś się


    do powiatowego urzędu pracy!


    Starostowie,
    korzystając ze środków PFRON, mogą zachęcać
    pracodawców (zarówno prowadzących zakłady pracy
    chronionej, jak i inne zakłady) do zatrudniania osób
    niepełnosprawnych, poprzez refundowanie im kosztów
    tworzenia nowych miejsc pracy dla osób niepełnosprawnych,
    lub przystosowania istniejących miejsc pracy do potrzeb
    wynikających z niepełnosprawności. Będą mogli również
    zwrócić pracodawcy, który zatrudnił osoby
    niepełnosprawne, skierowane do pracy przez powiatowy urząd
    pracy, koszty wynagrodzenia tych osób wraz ze składką
    ZUS, a także koszty szkoleń organizowanych dla
    zatrudnionych osób niepełnosprawnych.


    Nie
    możesz pracować - nie załamuj się!


    Z myślą o Tobie

    stworzono warsztaty terapii zajęciowej.


    Różne
    są stopnie niepełnosprawności i różne rodzaje
    schorzeń. Nie wszyscy mogą pracować. Dla tych osób
    tworzone są warsztaty terapii zajęciowej, które
    pozwalają uczestniczyć w życiu społecznym. Wskazania
    do uczestnictwa w warsztatach terapii zajęciowej będzie
    dawać osobie niepełnosprawnej powiatowy zespół do spraw
    orzekania o stopniu niepełnosprawności. Warsztaty
    te służą ogólnemu usprawnieniu, rozwijaniu
    umiejętności wykonywania czynności życia codziennego oraz
    zaradności osobistej, a także przygotowania do życia
    w środowisku społecznym (między innymi poprzez rozwój
    umiejętności planowania i komunikowania się, dokonywania
    wyborów, decydowania o swoich sprawach, a także poprawę
    kondycji psychicznej). Warsztaty mają za zadanie rozwijanie
    psychofizycznych sprawności niezbędnych w pracy,
    i co najważniejsze, mają za zadanie rozwijanie
    podstawowych i specjalistycznych umiejętności zawodowych
    umożliwiających podjęcie pracy w zakładzie aktywności
    zawodowej lub innej pracy zarobkowej albo szkolenia
    zawodowego.



    Czy
    wiesz,

    że istnieje wyjazdowa forma rehabilitacji,

    z której możesz skorzystać?


    Coraz
    więcej osób niepełnosprawnych korzysta z pobytu
    na turnusie rehabilitacyjnym. Turnus rehabilitacyjny
    - to aktywna forma rehabilitacji połączona z elementami
    wypoczynku, mająca na celu poprawę sprawności, wyrobienie
    zaradności, pobudzanie i rozwijanie zainteresowań osób
    niepełnosprawnych. Osoba niepełnosprawna na wniosek
    lekarza może pojechać na turnus rehabilitacyjny sama lub
    z opiekunem. Pobyt osoby niepełnosprawnej na takim
    turnusie może być dofinansowany ze środków PFRON.



    Osobami
    uprawnionymi do korzystania z dofinansowania do turnusów
    są osoby niepełnosprawne mające więcej niż 16 lat
    (posiadające grupę inwalidzką, rolniczą rentę, bądź
    orzeczenie o stopniu niepełnosprawności lub orzeczenie
    o niezdolności do pracy), a także dzieci powyżej trzech
    lat i młodzież, na którą przysługuje zasiłek
    pielęgnacyjny.


    Środki
    Funduszu przeznaczone na ten cel znajdą się w dyspozycji
    starosty.



    Do kogo
    powinieneś się zgłosić?


    Do Powiatowego
    centrum Pomocy Rodzinie

    ono między innymi pomoże zorganizować Ci taki wyjazd.


     


    Brakuje
    Ci


    niezbędnych przedmiotów ortopedycznych

    i środków pomocniczych a to z kolei skazuje Cię

    na wyizolowanie i stopniowe pogłębianie niesprawności?




    Wielu z niepełnosprawnych
    potrzebuje przedmiotów ortopedycznych i środków
    pomocniczych. Od lat z zaopatrzeniem w tym zakresie były
    i są problemy?


    Zaopatrzenie
    w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze techniczne
    zapewniają osobom ubezpieczonym Kasy Chorych. Zaopatrzenie
    to może być przyznawane bezpłatnie, za częściową
    odpłatnością lub odpłatnie. Osobie, która znajduje się
    trudnej sytuacji bytowej i ponosi znaczne wydatki m.in.
    na zakup sprzętu rehabilitacyjnego może być przyznana
    pomoc finansowa, na zasadach określonych w przepisach
    o pomocy społecznej. W związku z tym osoba
    niepełnosprawna może zwrócić się o przyznanie pomocy
    pieniężnej do gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej.
    Środki na wspieranie zaopatrzenia osób niepełnosprawnych
    w przedmioty ortopedyczne oraz w sprzęt rehabilitacyjny
    przeznacza również Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób
    Niepełnosprawnych. Środki te stawiane będą
    do dyspozycji starostów na określonych zasadach. Jeśli
    jesteś pracownikiem zakładu pracy chronionej,
    dofinansowanie na zakup niezbędnego sprzętu możesz
    uzyskać ze środków zakładowego funduszu
    rehabilitacyjnego. Szczegółowe zasady takiego
    dofinansowania określają zakładowe regulaminy tego
    funduszu.




    Jeżeli nie
    możesz wyjść z domu, nie widzisz pasów na jezdni, nie
    ma sygnalizacji mówionej, nie słyszysz dzwonka u drzwi,
    nie możesz porozumieć się w miejscu publicznym,
    bo funkcjonujące bariery uniemożliwiają Ci normalne
    życie


    ZWRÓĆ SIĘ
    O POMOC


    DO POWIATOWEGO CENTRUM POMOCY RODZINIE


    W dyspozycji
    Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie znajdą się także
    środki przeznaczone na wspieranie działań mających
    na celu likwidację barier architektonicznych,
    urbanistycznych i barier w komunikowaniu się. Należy
    przez to rozumieć wszelkie działania, które
    przyczyniać się będą do likwidacji barier
    utrudniających codzienne życie.


    *
    * *



    Nowe
    struktury związane z reformą administracji państwa,
    które mają nieść pomoc osobom niepełnosprawnym zaczęły
    działać od 1 stycznia 1999 roku. Tworzone są stopniowo,
    budowane powoli, czasami od podstaw. Jedno jest pewne
    , pełne wdrożenie planowanych reform ustrojowych państwa
    przyniesie w końcowym rezultacie lepsze i pełniejsze
    zaspokojenie Twoich potrzeb i  wielu osób
    niepełnosprawnych. Poprawi standard Twojego życia
    i efektywnie rozwiąże najbardziej palące problemy.


    (Druk:
    ZWP MPiPS. Zam. 23/99. Nakł. 1400 egz.)